بررسی ریزنشت محل اتصال ایمپلنت- اباتمنت در سه نوع ایمپلنت swiss plus، biohorizons و implantium به روش نفوذ رنگ

مقدمه: تطابق بین اجزای ایمپلنت های دندانی عامل مهمی در موفقیت درمان ایمپلنت است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان ریزنشت در بین سیستم های ایمپلنت implantium، biohorizons و swiss plus بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سه نوع ایمپلنت از هر کدام 5 عدد تحت نفوذ رنگ قرار گرفت. 1 میکرولیتر محلول تولوئیدن بلو با غلظت 1/0 درصد درون فیکسچرها توسط میکرو پیپت الکترونیکی تزریق گردید، سپس اباتمنت ها روی فیکسچرها با تورک 30 نیوتن توسط رچت مربوطه بسته شد و در محلول 2 سی سی آب مقطر قرار گرفت. در 1، 3، 6، 24، 48، 72، 96، 144، 192 و 240 ساعت بعد از زمان انکوباسیون میزان ریزنشت تولوئیدن بلو از نمونه ها توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 630 نانومتر، اندازه گیری شد. منحنی کالیبراسیون توسط نرم افزار excel تهیه و معادله خطی مربوطه به دست آمد. داده ها توسط نرم افزار spss نسخه 5/11 و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه بررسی شد (05/0 = α). یافته ها: در سه سیستم ایملنت دندانی مطالعه شده، اختلاف ریزنشت در ساعت اول با 01/0 = p value، ساعت سوم با 011/0 =  p valueو در ساعت ششم با 001/0 > p value معنی دار بود. در مقایسه دو به دو ایمپلنت ها در سه ساعت اول swiss plus بیشترین ریزنشت و implantium کمترین ریزنشت را نشان داد. در سایر ساعات، نتایج بین سه سیستم معنی دار نبود. نتیجه گیری: در بین ایمپلنت های مورد مطالعه (biohorizons، swiss plus و implantium)، کمترین میزان ریزنشت در ساعت های 1، 3 و 6 در سیستم implantium و بیشترین در swiss plus دیده شد. در ساعات دیگر در تمام سیستم های مورد مطالعه ریزنشت با گذشت زمان مشاهده شد.